در این مقاله از معلم شو قصد داریم در مورد روانشناسی نقاشی کودکان و دانش آموزان صحبت کنیم. یکی از ویژگی های معلم هوشمند و پدر و مادر خوب داشتن علم روانشناسی نقاشی است. به دلیل اهمیت نقاشی و تفسیر آن پیشنهاد می شود واحد درسی در دانشگاه فرهنگیان با موضوع روانشناسی نقاشی برای دانشجو معلمان در نظر گرفته شود، با ما همراه باشید.
به عنوان معلم یا والدین کودک، باید یاد بگیرید که چگونه نقاشی های کودک خود را تفسیر کنید تا کودک و شخصیت درونی او را بهتر درک کنید. روانشناسی نقاشی کودکان و دانش آموزان می تواند در مورد ترس ها، شادی ها، رویاها، امیدها و کابوس های آنها چیزهای زیادی به شما بگوید و بینش ارزشمندی از شخصیت آنها به شما بدهد.
کودکان از زمانی که به سن کافی بزرگ می شوند و مداد رنگی را برمی دارند و روی کاغذ می گذارند، فرآیند نقاشی خود را آغاز می کنند. برای کودکان خردسال، نقاشی یک فعالیت طبیعی است که مملو از سرگرمی است.
آنها برای بیان احساسات خود نقاشی می کنند زیرا نمی دانند چگونه احساسات مختلف را از طریق کلمات بیان کنند. آنها ترس ها، شادی ها، رویاها، امیدها و کابوس های خود را از طریق تصاویر بیان می کنند و سرنخ هایی در مورد آنها به شما می دهند. شما می توانید رابطه آنها با جهان و چیزهای دیگر را از طریق روانشناسی نقاشی های آنها کشف کنید.
نقاشی نوعی ارتباط است و آثار هنری کودکان بیانگر فردیت آنهاست. نقاشی های کودکان منحصر به فرد است و می تواند اطلاعات دقیقی در مورد شخصیت آنها در اختیار ما بگذارد.
هر پدر و مادری می‌خواهد در نقاشی‌های فرزندش معنا پیدا کند. گاهی اوقات نقاشی ها فقط نقاشی هستند و آنچه روی صفحه نمایش داده می شود فقط یک زمان بازی سرگرم کننده است. اما گاهی اوقات، روانشناسی نقاشی کودکان به این معنی است که شما لایه های عمیق تری از افکار و احساسات آنها را کشف می کنید.
برای اینکه روانشناسی نقاشی کودکان و نوجوانان را بهتر انجام دهید، باید اجازه دهید کودکتان به شما بگوید که نقاشی برای او چه معنایی دارد. پرسیدن سوالاتی، مانند کاری که افراد در تصاویر انجام می‌دهند، می‌تواند چیزهایی را برای شما آشکار کند که ممکن است هرگز خودتان نبینید.
مراحل نقاشی کودکان
نقاشی کودکان به سه مرحله تقسیم می شوند: مرحله خط نویسی، پیش شماتیک و شماتیک.
دست خط (2 تا 4 ساله)
در این مرحله، تصاویر برای آنها واقعی نیستند، آنها بیشتر فقط نشانگرهایی در صفحه هستند. ممکن است چیزی به نظر برسد، اما گاهی بچه ها چیزی به نام «واقع گرایی تصادفی» خلق می کنند. این بدان معنی است که وقتی خط خطی شما تمام می شود، ممکن است اشکال خاصی مانند اتومبیل یا خانه را ببینید.
پیش شماتیک (سنین 4-7)
در این مرحله کودکان سعی می کنند آنچه را که با چشمان خود می بینند خلق کنند. آنها ممکن است ساده ترین چیزها را بکشند، مانند صورت انسان، کنده کاری روی چوب، ماشین، کامیون، درخت و خانه. این نقاشی ها اغلب فاقد جزئیات واقعی هستند. در پایان مرحله، آنها شروع به اضافه کردن چیزهایی می کنند که ایده آنها را برجسته می کند، مانند گل های جلوی خانه یا لباس هایی روی یک کنده کاری روی چوب.
نمودار شماتیک (سنین 7+)
شواهدی از الگوها در این مرحله وجود دارد. به عنوان مثال، یک نقاشی اقیانوس ممکن است شامل مرغ های دریایی، ستاره های دریایی، توپ های ساحلی، افرادی با لباس شنا و غیره باشد. کلمات و نمادها را می توان برای ارائه اطلاعات اضافی برای توضیح نقاشی اضافه کرد. شکل ها دارای جزئیات بیشتری از جمله کک و مک خواهند بود. عمق و واقع گرایی بیشتری وجود دارد و می توان از دیدگاه های جدید استفاده کرد.
اهمیت جنسیت و رنگ در روانشناسی نقاشی
جای تعجب نیست که در نحوه نقاشی دختران و پسران تفاوت هایی وجود دارد. دختران تمایل به کشیدن دایره هایی از جمله گل و قلب دارند، در حالی که زاویه ها، جعبه ها و خطوط صاف تر از ویژگی های پسران و همچنین ماشین ها، اتوبوس ها و غیره است.
علاوه بر این، برخی از محققان گزارش می دهند که دختران تمایل دارند از رنگ های بیشتری در هر نقاشی نسبت به پسران استفاده کنند و رنگ های گرم (مانند صورتی) را ترجیح می دهند در حالی که پسران رنگ های سردتر (مانند آبی) را ترجیح می دهند.
انتخاب رنگ مهم است:
از نظر روانشناسی، نقاشی های سیاه و بنفش نشان دهنده تسلط هستند و کودکانی که معتبرتر هستند، آن را دوست خواهند داشت. آبی در میان کودکانی که مراقب هستند و از همراهی لذت می برند محبوب است.
قرمز رنگ هیجان است، مخصوصا برای کودکان مناسب است، برای اینکه چیزی از قلم نیفتد، یکی از رنگ های مورد علاقه کودکان است.
صورتی نشان دهنده نیاز به عشق و قدردانی است و مورد علاقه دختران است
سبز رنگ افرادی است که دوست دارند متفاوت باشند، فضا را دوست دارند و دارای شوخ طبعی هنری هستند.
زرد همچنین نشان دهنده خرد و طبیعت آفتابی است.
اهمیت موقعیت نقاشی در صفحه در روانشناسی نقاشی
از نظر موقعیت یابی صفحه، سمت چپ صفحه به طور سنتی با گذشته مرتبط است. با مادران نیز مرتبط است.
سمت راست با علاقه به آینده و نیاز به برقراری ارتباط همراه است. این جنبه مربوط به پدر است.
کودکانی که نقاشی‌های با اندازه‌های خوب را به‌طور برجسته روی صفحه قرار می‌دهند، متعادل و امن تلقی می‌شوند، در حالی که شکل‌های کوچکی که در لبه پایین یا نزدیک آن کشیده شده‌اند، می‌توانند احساس ناکافی کنند یا در مقایسه با آنها نشانه‌ای از ناامنی باشند.
نقاشی های آنها چه احساساتی را آشکار می کند؟
نقاشی‌های کودکان و دانش‌آموزان می‌تواند چیزهای زیادی را در مورد احساسات آشکار کند، اما تا زمانی که بچه‌ها وقت نداشته باشند آنها را برای شما توضیح دهند خیلی تعجب نکنید. با این حال، محققان سرنخ هایی پیدا کردند که ممکن است نشان دهنده احساسات واقعی کودک باشد.
یک نقاشی دقیق ممکن است نشان دهد که کودک باید تلاش زیادی کند.
در روانشناسی نقاشی، ضربات پررنگ، به ویژه زمانی که به هم نزدیک هستند، ممکن است نشان دهنده استرس، احساسات قوی، عزم راسخ یا خشم باشد، در حالی که ضربات سبک تر نشان دهنده شخصیت ملایم تر است.
کیفیت خط نیز مهم است – شکلی که با خطوط روشن، لرزان و بریده کشیده شده است، نشان دهنده کودکی نامطمئن و نامطمئن است، در حالی که خطوط پررنگ، پیوسته و آزادانه ترسیم شده حس اطمینان و امنیت را منتقل می کند.
هنگام ترسیم اشکال، اندازه و اندازه نسبی اشکال ترسیم شده مهم در نظر گرفته می شود و اشکال مهمتر یا غالب بزرگتر ترسیم می شوند.
از دست دادن بازوها گاهی اوقات به عنوان ترسو تعبیر می شود، نشانه ای از یک کودک غیر پرخاشگر، در حالی که اندازه دست اغراق آمیز به عنوان نشانه ای از تمایلات پرخاشگرانه در نظر گرفته می شود، اگر فیگور یک خودنگاره باشد. به همین ترتیب، پاهای کوچک به عنوان نشانه ای از ناامنی در نظر گرفته می شود – به معنای واقعی کلمه، پاهای ناپایدار.
- کودک تکانشی: بدن بزرگ، بدون گردن، اندام نامتقارن.
- کودک مضطرب: ابر، باران، پرندگان در حال پرواز، صورت بدون چشم
- کودک خجالتی: کوتاه قد، بدون بینی یا دهان، کوتاه قد، دست های چسبیده به بدن
- کودک عصبانی: دست‌ها و دندان‌های درشت، بازوهای دراز، چشم‌های چروکیده
- بچه های ناامن: هیولاهای بزرگ، سرهای کوچک، بدون دست و سطوح شیب دار
